Dodge Challenger — samochód osobowy produkowany pod amerykańską marką Dodge (Chrysler) od 1970 roku.
Pierwsza generacja Challengera (1970-74) opierała się na płycie podłogowej Chrysler E-platform, dzieliła większość elementów konstrukcyjnych z Plymouthem Barracudą. Druga generacja, produkowana w latach 1978-1983, była modelem bliźniaczym dla Mitsubishi Galanta Lambda. Trzecie wcielenie zostało wprowadzone na rynek w 2008 roku jako konkurent dla piątej generacji Forda Mustanga i nowego Camaro. Dodge Challenger — samochód osobowy produkowany pod amerykańską marką Dodge (Chrysler) od 1970 roku.
.
Wersją nastawioną na sportowe osiągi była R/T (Road/Track). Z podstawowym silnikiem V8 Magnum 383 osiągała ona moc maksymalną 340 KM (249 kW); 304 KM (224 kW) dla rocznika 1971[8]. Opcjonalnie dostępne były większe jednostki: V8 Magnum 440 (7,2 l) o mocy 380 KM (280 kW), V8 440 Six-Pack o mocy 395 KM (290 kW) oraz V8 426 Hemi (7,0 l) o mocy 431 KM (317 kW)[8]. Rocznik 1970 R/T mógł zostać zamówiony w jeszcze bardziej luksusowej odmianie SE - skórzane obicia foteli, winylowy dach, mniejsza tylna szyba oraz centralna konsola[10].
Rocznik 1971 został nieznacznie odświeżony. Wprowadzono nowy silnik - V8 340 (5,6 l). V8 383 osłabiono do 304 KM (224 kW), V8 440 Six Pack osłabiono o 5 KM, całkowicie zrezygnowano z 440 Four Pack[9]. W pasie tylnym pojedyncze klosze lamp zastąpiono podwójnymi. Sprzedaż nowego rocznika była jednak o wiele niższa niż 1970[9]. Powstało około 30 000 egzemplarzy, w tym 4630 wersji R/T[9].
